Drodzy Parafianie,

Nasz kościół to miejsce kultu religijnego, miejsce spotkań grup działających przy parafii, to dziedzictwo po poprzednich pokoleniach wielkiego serca, którzy z zaangażowaniem i ciężką pracą sprawili, iż mamy Polską Parafię p.w. św Jadwigi Śląskiej.

Jako Wasz proboszcz wraz z Radą Finansową i Duszpasterską, zwracamy się z serdeczną prośbą do wszystkich naszych parafian, instytucji i przedsiębiorstw o wszelką pomoc materialną, która umożliwi nam zrealizowanie projektu modernizacji naszego kościoła w zakresie odwodnienia dolnych pomieszczeń i remontu sali parafialnej i kuchni.

Trudno nie zauważyć, że rozpoczął się już remont. Wystarczy zejść na dół do głównej sali i rozejrzeć się po wnętrzach aby zobaczyć, ile już zrobiono oraz jaki ogrom pracy jeszcze nas czeka.

W minionych tygodniach cała ekipa naszych parafian zebrała się aby przygotować miejsce pod remont.  Został rozebrany barek, oderwane płytki ścian kuchennych i niektóre zbutrwiałe szafki kuchenne. Została zatrudniona firma, która skuła i wycięła posadzkę wzdłuż ścian, usuwając powstały gruz oraz wybierając żwir i błoto.  Można zauważyć że w wyciętych miejscach dalej stoi pełno wody gruntowej, prace sukcesywnie postępują do przodu.

Jak to zwykle bywa przy remontowaniu nie zawsze można do końca przewidzieć, czy po zdemontowaniu pewnych stałych elementów nie napotka się na dodatkowe utrudnienia i konieczność wykonania prac, których nie planowano. Tak też jest w naszym przypadku musimy zakupić nowy bolier i wykonać niezbędne prace hydrauliczne i elektryczne.

Szacuje się, iż koszt wszystkich prac znacznie przekroczy uprzednio oszacowaną sumę $70,000. Na koncie Renowacyjnym jest już zebrana suma, która pokryje prace już rozpoczęte. Bardzo serdecznie dziękujemy wszystkim dotychczasowym ofiarodawcom, dzięki którym te prace mogliśmy już rozpocząć.

Jednakże zwracamy się do wszystkich Parafian z gorącą prośbą, w miarę Państwa możliwości o wsparcie finansowe dla kolejnych prac remontowych, które są przed nami:                            1/. modernizacja kuchni i Sali, oraz 2/. rampa wejściowa do sali. Za każdy dar serca z góry serdecznie dziękujemy „Bóg zapłać!”

W przyszłym tygodniu będą wyłożone dodatkowe kopertki na ten cel, przy głównym wejściu do kościoła.

Św. Jadwigo Patronko naszej Parafii, uproś u tronu Bożego potrzebnych łask dla prac remontowych w naszym kościele. Modlę się przez Twe wstawiennictwo o gorące i hojne serca byśmy pomyślnie mogli przeprowadzić wszelkie prace. Amen.

 Ks. Klemens Dąbrowski SChr. wraz  z Radą Finansową & Radą Duszpasterską

CHURCH RENOVATION

Dear Parishioners,

     Our church is a place for religious worship, a place where various groups meet, associated with our parish, it is the heritage of previous generations of great heart, who with their involvement and hard work created our Parish, dedicated to our Silesian Saint Hedwig.

     As your Pastor, along with the Financial and Pastoral Council, I sincerely appeal to all of our parishioners, institutes and businesses for whatever material aid, which will help us to realize the modernization project of our parish, in the form of clearing water issues, of the lower areas of our structure, as well as the renovation of our hall and kitchen.

     It would be difficult to not notice that this renovation has already started. You only have to enter the main hall and look around at the interior to notice how much effort has been expended and how much work is still ahead of us.

     In the previous weeks, a large contingent of our parishioners, got together to make preparations for this great undertaking. The bar was taken apart, tiles from the kitchen walls and several moldy cupboards were removed. A company has been hired to pick apart and cut out the edge of the flooring the length of the wall, the rubble has been removed as well as the gravel and mud from the interior. You can see that the ground water is still standing from the areas that have been cut away, the results of a positive undertaking which are continuing forward.

    As often occurs in the process of a renovation, the end can’t always be foreseen, you can’t always know what difficulties due to the demolition will require additional efforts for the completion of this task, which were not planned for. Our efforts did not include the purchase of a new boiler as well as updating plumbing and electrical structures.

     I am fully aware that our estimates will undoubtedly exceed the $70,000, which was originally earmarked for this great undertaking. Our Renovation fund has been able to cover the costs of the work already started. Our heartfelt thanks go out to our parishioners who have donated up to now, thanks to whom we have been able to begin this great project.

     However, we are forced to extend to you, our parishioners, this great plea to help in whatever way is possible to extend this renovation in the following manner, which stand before us at this time. 1. The modernization of the kitchen and hall, as well as           2. An entry ramp into the hall.

For each of these segments, we extend to you our heartfelt thanks. God bless you!

Next week there will be envelopes placed at the main church entrance, specifically for this project. 

 Saint Hedwig, Patron of our church, obtain for us, from the throne of God, the necessary graces required for this renovation of our church. I pray for your intercession, that with hearts full of warmth and generosity we may complete all of these works. Amen

 Fr. Klemens Dabrowski along with Financial Council and Pastoral Council

 „JAN PAWEŁ II – BĄDŹCIE ŚWIADKAMI MIŁOSIERDZIA!”

(9 października 2016 r.)

 Drodzy Bracia i Siostry!

„Jan Paweł II – bądźcie świadkami miłosierdzia!” to hasło XVI Dnia Papieskiego, który będzie obchodzony już za tydzień, w niedzielę 9 października. Tegoroczne jego obchody przypadają na czas wyjątkowy, bo wręcz przepojony w Kościele tajemnicą miłosierdzia Bożego.

Trwa przecież zwołany przez Ojca Świętego Franciszka Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, którego mottem są słowa: „Miłosierni jak Ojciec”. Obecny Rok Święty niesie ze sobą liczne dobra duchowe, z których nadal możemy korzystać. Z kolei niezapomniane Światowe Dni Młodzieży przypominały ewangeliczną prawdę: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Te słowa Pana Jezusa uczynił Ojciec Święty Franciszek osnową swoich homilii, wygłoszonych przemówień i licznych spotkań. Zarówno towarzyszący modlitwom wizerunek Jezusa Miłosiernego, patroni wydarzenia – św. siostra Faustyna i św. Jan Paweł II, jak i wzmocnione papieskim przykładem, pełne pasji i zatroskania nauczanie Franciszka, ukazały wyjątkową aktualność tajemnicy Bożego miłosierdzia.

Tegoroczny Dzień Papieski jawi się zatem, jako swoista kontynuacja i niejako dopełnienie Światowych Dni Młodzieży, które miały miejsce w lipcu w całej Polsce ze swym ukoronowaniem w Krakowie.

1. Wiara, odwaga i duch pokornej służby są potrzebne do bycia świadkiem miłosierdzia

 Przyjrzyjmy się teraz przesłaniu czytań mszalnych dzisiejszej niedzieli. Najpierw prorok Habakuk, rozgoryczony upadkiem dobrych obyczajów w Narodzie Wybranym, szczególnie u osób piastujących najwyższą władzę, błaga Boga o szybką reakcję. Otrzymuje on odpowiedź zapewniającą, że wszelka nieprawość zostanie ukarana, a „sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności”. Miłosierny i sprawiedliwy Bóg objawia w ten sposób aktualny do dzisiaj własny sposób działania.

Z kolei Psalmista napomina nas, abyśmy strzegli się zatwardziałości serca, która zamyka człowieka na głos Boga prowadzącego do zbawienia owce swego pastwiska.

W drugim czytaniu święty Paweł kieruje do biskupa Tymoteusza słowa delikatnego, acz stanowczego napomnienia, aby rozpalił na nowo „charyzmat Boży”. Ta przynaglająca zachęta kierowana pośrednio także do każdego z nas, oznacza konieczność troski o odpowiednią „temperaturę” wyznawanej wiary. Chrześcijaninowi grozi bowiem stan letniości, trwanie w marazmie czy brak gorliwości.

Antidotum na te choroby stanowi wiara, do której wzywa Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Wiara nawet tak mała, jak ziarnko gorczycy, ma moc wyrwania i przeniesienia świetnie ukorzenionego drzewa morwy. A zatem głębia wiary nadprzyrodzonej może doprowadzić nas do rezultatów wykraczających poza granicę pojmowania i ludzkiej wyobraźni. Sformułowanie „słudzy nieużyteczni jesteśmy” oznacza z kolei, że nasze świadectwo jest silniejsze, jeśli wyznawanej wierze towarzyszy postawa pokory i służby.

Obrazy ukazane w dzisiejszych czytaniach liturgicznych są jak najbardziej aktualne na drodze stawania się świadkami miłosierdzia.

2. Jezus Chrystus objawia miłosiernego Ojca

Tajemnica Bożego miłosierdzia objawiona już w doświadczeniu Narodu Wybranego, o czym wielokrotnie zaświadcza Stary Testament, znajduje swoje dopełnienie w Nowym Przymierzu. Jezus Chrystus nie tylko mówi o miłosierdziu i tłumaczy je przez porównania oraz przypowieści, ale nade wszystko sam je wciela i uosabia. „Poniekąd On sam jest miłosierdziem” (Dives in misericordia, 2). Kościół przez wieki na różne sposoby świadczy o miłosierdziu Boga poprzez wyznawaną wiarę i wypływające z niej świadectwo życia chrześcijan. Dzisiaj nie sposób kontemplować tajemnicy miłosierdzia Bożego bez szczególnego wsłuchiwania się w głos św. siostry Faustyny i św. Jana Pawła II, których papież Franciszek nazwał „łagodnymi i zdecydowanymi głosicielami miłosierdzia”, „kanałami” miłości Pana, poprzez które „owe bezcenne dary dotarły do całego Kościoła i całej ludzkości” (Jasna Góra, 28 lipca 2016 r.).

W „Dzienniczku” czytamy słowa Pana Jezusa skierowane do św. siostry Faustyny: „Miłosierdzie jest największym przymiotem Boga” (Dzienniczek, 301). „Serce Moje jest miłosierdziem samym. (…) Wszelka nędza tonie w Moim miłosierdziu, a wszelka łaska tryska z tego źródła – zbawcza i uświęcająca” (Dzienniczek, 1777). W innym miejscu rozmowy z siostrą Faustyną Pan Jezus objawia, w jaki sposób odnosi się do grzeszników: „Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy żałuje, to nie ma granicy dla Mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie Moje ogarnia ją i usprawiedliwia” (Dzienniczek, 1728).

Aby stawać się autentycznymi świadkami miłosierdzia, powinniśmy najpierw doświadczyć Bożego przebaczenia i usprawiedliwienia. Widząc własny grzech i niedoskonałość oraz szczerze za nie żałując, idąc z nimi do bezwarunkowo i nieodwołalnie miłującego nas Pana Jezusa, przekonujemy się o radości płynącej z Jego przebaczenia i odpuszczenia win. Pełne współczucia, zrozumienia i akceptacji otwarte ramiona Zbawiciela potrafią ukoić wszelki ból i zagoić ranę zadaną przez grzech i brak miłości. W ten sposób rozpoczynamy nowe życie. Przekonani, że Bóg nas kocha, jesteśmy zdolni okazać miłość, której ważnym znakiem jest umiejętność przebaczenia. Człowiek, który nie doświadczył jeszcze wyzwalającej i uzdrawiającej mocy miłości, zazwyczaj zamyka się w sobie. Na ogół wypełnia go niechęć wobec bliźnich. Liczne blokady frustrują go, czego objawem bywa narastający lęk, izolacja, agresja a nawet dojmująca samotność, załamanie czy rozpacz.

W tym kontekście lepiej rozumiemy słowa św. Jana Pawła II, który wołał podczas konsekracji Bazyliki w Łagiewnikach: „Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje Bożego miłosierdzia! Na wszystkich kontynentach z głębin ludzkiego cierpienia zdaje się wznosić wołanie o miłosierdzie. Tam, gdzie panuje nienawiść, chęć odwetu, gdzie wojna przynosi ból i śmierć niewinnych, potrzeba łaski miłosierdzia, która koi ludzkie umysły i serca i rodzi pokój. (…) Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!Bądźcie świadkami Miłosierdzia!” (Kraków, 17 sierpnia 2002 r.)

Ojciec Święty Franciszek podczas pielgrzymki do Polski kontynuował głoszenie prawdy o łaskawym i dobrym Bogu. Opowiadał też o zmagającym się ze sobą człowieku, rozpiętym pomiędzy pragnieniem świętości i służby miłosierdziu a doświadczeniem słabości i niemocy. Na zakończenie drogi krzyżowej w Krakowie, omawiając wagę uczynków miłosierdzia, powiedział: „bez miłosierdzia ja, ty, my wszyscy nic nie możemy uczynić. (…) Jesteśmy powołani, aby służyć Jezusowi ukrzyżowanemu w każdej osobie zepchniętej na margines, by dotknąć Jego błogosławionego ciała w człowieku wykluczonym, głodnym, spragnionym, nagim, uwięzionym, chorym, bezrobotnym, prześladowanym, uchodźcy, imigrancie. (…) W przyjęciu osoby usuniętej na margines, która została zraniona na ciele i w przyjęciu grzesznika zranionego na duszy, stawką jest nasza wiarygodność jako chrześcijan”.

O wielkości wyznawcy Chrystusa wyrażającej się w prostocie mówił na Jasnej Górze: „Pragnienie władzy, wielkości i sławy jest rzeczą tragicznie ludzką i jest wielką pokusą, która stara się wkraść wszędzie; dawać siebie innym, eliminując dystanse, pozostając w małości i konkretnie wypełniając codzienność – to subtelnie Boskie”. Wzór miłości pełnej poczucia realizmu i współczucia ukazał Ojciec Święty Franciszek w osobie Matki Bożej, która na weselu w Kanie Galilejskiej wzięła sobie do serca prawdziwe problemy i interweniowała. Maryja, mówił Papież „potrafi uchwycić trudne chwile oraz dyskretnie, skutecznie i stanowczo się o nie zatroszczyć. (…) Prośmy o łaskę, abyśmy sobie przyswoili Jej wrażliwość, Jej wyobraźnię w służbie potrzebującym, piękno poświęcenia swojego życia dla innych, bez szukania pierwszeństwa i dzielenia” (Jasna Góra, 28 lipca 2016 r.).

Tegoroczny Dzień Papieski jest jeszcze jedną okazją, aby przyjrzeć się sobie w świetle tajemnicy Boga bogatego w miłosierdzie. Chciejmy wcielać w życie wezwanie do wyobraźni, a nawet fantazji miłosierdzia, o co mocno prosi nas Kościół głosem swych Pasterzy. Doznawana przez nas łagodność Boga domaga się szlachetnej postawy bliskości i dobroci wobec bliźnich. Realizując ją, wypełnimy wezwanie św. Jana Pawła II: „Bądźcie świadkami miłosierdzia!”

3.  Tegoroczny Dzień Papieski
   

Drodzy Bracia i Siostry!

Za tydzień, podczas XVI Dnia Papieskiego, będziemy mogli powrócić do nauczania Ojca Świętego Jana Pawła II. Zachęcamy do ponownego pochylenia się nad drugą encykliką Papieża Polaka Dives in misericordia, której treść ma fundamentalne znaczenie dla rozumienia miłosiernej miłości Boga. Św. Jan Paweł II słowem i czynem zachęcał nas, abyśmy byli już nie tylko głosicielami czy apostołami miłosierdzia, ale wzywał z mocą, byśmy stawali się autentycznymi świadkami miłosierdzia, a więc tymi, którzy miłosierdzie głoszą życiem (Kraków 2002 r.). Dzień Papieski stawia nam zatem pytania o czyny, gesty, o konkretne zaangażowanie.

Jednym z wielu uczynków miłosierdzia jest troska o potrzebujących naszej pomocy. Możemy ją okazywać poprzez modlitwę, dobre słowo, cierpienie i ofiarę. W przyszłą niedzielę podczas kwesty przy kościołach i w miejscach publicznych będziemy mogli wesprzeć materialnie jedno z ważnych dzieł Kościoła, od lat nazywane żywym pomnikiem św. Jana Pawła II. Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” pomaga duchowo i materialnie ponad dwu tysiącom młodych, zdolnych ludzi z całej Polski. Może pochwalić się także kilkoma tysiącami absolwentów. Dzięki ofiarności Polaków w kraju i poza jego granicami, stypendyści mogą realizować swoje aspiracje edukacyjne. W duchu wartości, którym służył święty papież Jan Paweł II, stypendyści pragną dobrze przygotować się do zadań czekających ich w dorosłym życiu. Wyrazem wdzięczności podopiecznych Fundacji wobec swego Świętego Patrona było ich zaangażowanie w wolontariat podczas Światowych Dni Młodzieży, które zainicjował Papież Polak. To wyjątkowe wydarzenie, owo „wielkie dzieło Boga”, dało im motywację do stawania się czytelnymi świadkami miłosierdzia.

Obok refleksji, przedsięwzięć kulturalnych i charytatywnych, niech XVI Dzień Papieski będzie też okazją do intensywnej modlitwy o Boże miłosierdzie dla każdego z nas i dla całego świata. Na owocne przeżywanie XVI Dnia Papieskiego udzielamy wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.

Podpisali: Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce
 

 

 

 

 

Światowe Dni Młodzieży coraz bliżej, dlatego Papież Franciszek chce przekazać każdemu z nas szczególną wiadomość. Ojciec Święty zwraca się do ludzi młodych ze wszystkich zakątków świata, do wszystkich Polaków i do tych, którzy już od dawna przygotowują te Światowe Dni Młodzieży.

Naszą Parafię w Krakowie będzie reprezentował Ks. Robert wraz z 21 osobową grupią młodzieży. Życzymy Im błogosławionego czasu i owocnych przeżyć. Za przyczyną św. Jana Pawła II i Sr. Faustyny Kowalskiej, w naszych modlitwach i rozważaniach łączmy się z Pielgrzymami Krakowa upraszając zdroje łask Bożych dla nas samych i całego świata.